رها کردن رشته‌ پزشکی برای ادای تکلیف/ توصیه شهید به حجاب

همواره دوستان و خانواده را به پشتیبانی از انقلاب، حضرت امام و رعایت حجاب توصیه می‌کرد، خلق نیکویش هنوز پس از ۳۰ سال زبانزد است، دانشجوی رشته پزشکی بود اما برای ادای تکلیف پزشکی را رها کرد و به جبهه رفت و در والفجر ۴ به شهادت رسید.

به گزارش خبرنگار فعالیت‌های قرآنی خبرگزاری فارس، در ادامه دیدار‌های جامعه قرآنی با خانواده‌های معظم شهدا این هفته هیئتی متشکل از نمایندگان، سپاه محمد رسول‌الله(ص)، اتحادیه تشکل‌های قرآنی، سازمان اوقاف و امور خیریه و برخی از رسانه‌ها به دیدار خانواده شهید «ابراهیم خسروآبادی» رفتند.

 

 

در ابتدای این دیدار برادر شهید ضمن عرض خیر مقدم به بیان اوصافی از برادرش پرداخت، گفت: ابراهیم متولد 1343 در یکی از روستاهای سبزوار است، البته خانواده‌ ما سال 1348 به تهران مهاجرت کرد، اما پدرم سال 59 برای انجام کارهای کشاورزی دوباره به سبزوار بازگشت. که دو سال در سبزوار بودیم باز به تهران آمدیم.

فعالیت شهید در مسجد امام‌حسین(ع) نارمک

در دوران کودکی بیشتر فعالیت‌های ما در مسجد امام حسین(ع) در میدان امامت محله نارمک انجام می‌شد و این شهید بزرگوار در مسجد در جلسات قرآنی به یادگیری تلاوت و تفسیر قرآن کریم مشغول بود. وی پس از اینکه خانواده دوباره به سبزوار بازگشت در مسابقات قرآن آستان قدس شرکت و عناوین خوبی هم کسب کرد.

 

 

رها کردن رشته پزشکی برای ادای تکلیف

برادرم قبل از انقلاب فعالیت‌های انقلابی را در مسجد انجام می‌داد و بعد از پیروزی انقلاب در دانشگاه تربیت مدرس مشغول تحصیل شد، اما با وجود اینکه دیپلم ریاضی داشت یک سال بعد در کنکور تجربی شرکت کرد و در رشته پزشکی دانشگاه تبریز قبول شد.

ابراهیم مدتی برای تحصیل به تبریز رفت، اما با آغاز جنگ رشته پزشکی را هم رها کرد و با حضور در منطقه به مداوای مجروحان پرداخت که سرانجام در عملیات والفجر 4 و در تاریخ 28 آبان‌ماه سال 1363 در ارتفاعات پنج‌وین عراق مفقود‌الاثر شد و پیکرش 9 سال بعد در تاریخ 28 مهرماه 1372 به میهن بازگشت و در بهشت زهرا آرام گرفت. دوستان و همرزمان ابراهیم به ما گفتند که وی بر اثر اصابت ترکش مجروح شده بود که نیرو‌های دشمن به او تیر خلاص زدند.

 

 

این شهید عزیز در فعالیت‌های مذهبی بسیار شرکت می‌کرد و به نوعی در این گونه برنامه‌ها لیدر هم سن و سالان و اقوام بود. وی در روستا هم هرهفته دعای کمیل برگزار می‌کرد و در کنار قرائت قرآن به حفظ قرآن هم مشغول و نیمی از قرآن کریم را حفظ بود، البته پدر ما قاری قرآن کریم بود و در واقع پدر ما را به سمت قرآن و فعالیت‌های انقلابی هدایت کرد. پدرم در تربیت قرآنی فرزندان بسیار کوشا بود، وی هر سال برای اربعین مجلس تعزیه برپا می‌کرد و ابراهیم هم در تعزیه‌خوانی شرکت می‌کرد.

خلق نیکویی که پس از گذشت 30 سال همه از آن یاد می‌کنند

در ادامه خواهر شهید خسروآبادی درباره برادرش گفت: ابراهیم انسانی بسیار خوش‌اخلاق و مهربان بود و همیشه هر کجا که قدم می‌گذاشت از کوچک و بزرگ دور او جمع می‌شدند. وی در بین دوستانش همواره به عنوان محور بود و به خانواده هم بسیار رسیدگی می‌کرد، به یاد دارم اوایل انقلاب محله‌ ما آب لوله‌کشی نداشت ابراهیم همیشه با گالن برای منزل آب می‌آورد و همیشه به کمبودهای خانه توجه داشت، هنوز با وجود گذشت 30 سال از شهادتش همه از او به نیکی یاد می‌‌کنند.

 

 

توصیه شهید به پشتیبانی از انقلاب، امام و رعایت حجاب

انسان ولایت‌مدار و انقلابی بود و هرهفته در مراسم دعای کمیل، ندبه و نماز جمعه شرکت می‌کرد. زمان انفجار ریاست جمهوری برای بیرون کشیدن پیک شهدا به محل حزب رفته بود و همیشه ما را به پشتیبانی از انقلاب، امام و رعایت حجاب توصیه می‌کرد.

فراز‌هایی از وصیت‌نامه شهید خسرو‌آبادی

در بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید خسرو‌آبادی آمده است؛ راه حق راه اسلام، پیامبر(ص)، ائمه(ع) و در حال حاضر راه و خط امام است. شما را وصیت می‌کنم به اینکه رهرو راه امام باشید و مطیع محض اوامر ایشان برای همیشه بمانید. او نائب برحق امام زمان(عج) است و مخالفت با او مخالفت با اسلام است.